بسم الله الرحمن الرحیم

الها ای خدای حسین ع خوشا انان که توفیق رفیقشان شد و قدم به قدم،موکب به موکب به کربلای اباعبدالله نزدیک میشوند.

وچه سیروسلوکیست که هر قدمش آدمی را به عرش اعلا نزدیک میکند. 

خدای من این روزها همه از کربلا سخن میگویند چه سرزمینی.

سرزمینی که به واسطه ی خون حضرت حسین ع خاکش شفاست برای عالمیان.

وچه آبروی دادی به واسطه ی ثارالله زمین کربلا را، آبروی فراتر از کعبه.

مهربانا امروز از تو میخواهم مارا از ابا عبدالله الحسین به قرب خود برسانی که ما جاماندگان اربعینیم

السلام علیک یا ابا عبدالله

چهل روز شکستن
چهل روز بریدن
چهل روز پی ناقه دویدن
چهل روز فقط طعنه و دشنام شنیدن
چه بگویم؟

چهل روز اسارت
چهل روز جسارت
چهل روز غم و غربت و غارت
چهل روز پریشانی و حسرت
چهل روز مصیبت
چه بگویم؟

چهل روز نه صبری نه قراری
نه یک محرم و یاری
ز دیاری به دیاری
عجب ناقه سواری
فقط بود سرت بر سر نی قاری زینب
چه بگویم؟

چهل روز تب و شیون و ناله
ز خاکستر و دشنام
ز هر بام حواله
و از شدت اندوه
و با خاطر مجروح
جگر گوشه‌ی تو کنج خرابه
همان آینه‌ی فاطمه
جا ماند سه ساله
چه بگویم؟

چهل روز فقط شیون و داغ و
غم و درد فراق و
فراق و ... فراق و ...
چه بگویم؟

بگویم، کدامین گله ها را؟
غم فاصله ها را؟
تب آبله ها را؟
و یا زخم گلوگیر ترین سلسله ها را؟
و یا طعنه‌ی بی رحم ترین هلهله ها را؟
و یا مرحمت دم به دم حرمله ها را؟

چه بگویم؟..

⇜السلام علیک یا اباعبدلله الحسین علیه السلام